Welke dag is het vandaag?

Het lukt Francis steeds minder om haar vergeetachtigheid te verbergen. Het gaat verder dan af en toe een naam vergeten. Als ze in haar geboorteplaats, waar ze haar hele leven woont, de weg kwijtraakt, weet ze hoe laat het is. Dementie kondigt zich aan. Deze strijd zal ze niet winnen. Dat heeft ze bij haar moeder en oma wel gezien. Francis woont op het erf van haar dochter Stella, die alleen met haar drie kinderen woont. Jarenlang paste Francis op de kleine kinderen. Nu passen de kinderen, die ondertussen pubers zijn geworden, op haar. De kleinkinderen zijn bezorgd, maar hebben met (en om) oma ook veel plezier. Door de goede zorgen van Stella’s gezin en de liefde tussen de generaties kan Francis lange tijd veilig 'zelfstandig' wonen. Uiteindelijk houdt dit geen stand. Tot verdriet van dochter en kleinkinderen moet Francis worden opgenomen. 

Francis vertelt in deel I hoe het de dementie voor haar is. Ze neemt de lezer mee in haar gedachtenwereld en in haar verdrietige, angstige en hilarische belevenissen. Wanneer Francis door de dementie niet meer in staat is te vertellen over haar leven, stopt het eerste deel van het boek. 

In deel II vertelt dochter Stella over het ziekteproces van haar moeder, die ze jarenlang bezoekt. Moeder Francis verandert en verdwijnt in een schim van wie ze was. Wel blijft ze vrolijk zingen, van liedjes voluit tot warrige teksten met steeds minder geluid. Stella houdt moed door de zeldzame heldere momenten, die haar moeder heeft. Of is dit verbeelding en wil ze dit graag zien?

Reactie plaatsen

Reacties

Gina de Olde
10 maanden geleden

“met dementie nog geen ervaring maar jouw scheiding en achter blijven met kinderen wel weer.was fijn om te lezen in paar dagen uitgelezen met een lach en een traan.”

Wijna Pronk
10 maanden geleden

Het boek heeft me diep geraakt , ik heb gelachen , gehuild , en ondanks het beladen onderwerp heb ik er ook van genoten .
Ik kan het boek niet anders dan aanraden ,omdat het een kijkje geeft in de wereld die dementie heet .
Rina respect voor jou , zo knap en liefdevol als je het hebt geschreven .

Mad Staf
10 maanden geleden

“Heb hem bijna uit, nog enkele bladzijdes. Het boek is heel vlot lezend. Het meest rakende is natuurlijk de verhuis van Francis (oma Franne) naar het verzorgingshuis De Schans en het verpleeghuis De Schiphorst.”

Jenice van de Stouwe-Smit
10 maanden geleden

“Het verhaal leest heel fijn, makkelijk en snel. De hoofdpersonen komen echt tot leven en ik wilde echt doorlezen. (Komt vast ook omdat ik veel personen en plaatsen herkende) Ontroerend en aangrijpend om te lezen hoe je moeder het dementie proces zelf heeft ervaren. Heb genoten van het lezen en kijk uit naar je nieuwe projecten Rina Stam"

Janny Kleine
10 maanden geleden

Prachtig Boek!