boekenvanrina

'Welke dag is het vandaag?' in de top 3 Indie Awards in de categorie non-fictie

Op 15 april wordt de winnaar bekend gemaak. 

               Bedankt voor het stemmen!

Rode Draad Trilogie

Zet 5 juni in de agenda, vanaf die datum is het eerste deel, Dans door het verleden, van de Rode Draad Trilogie te koop in de (0nline) boekhandels. Via deze site is dit boek van 4 mei tm 4 juni met korting in de voorverkoop te bestellen. 

Het zijn drie romans met de thema's: relaties, misbruik, vorige levens, zelfontwikkeling, bijna-doodervaring, spirituele ontwikkeling en eeuwige liefde. 

Het omslag van Dans door het verleden is ontworpen door Erik Neimeijer, www.erikneimeijerart.nl, hij maakte speciaal voor dit boek een bijpassend schilderij dat door Theresa Heetebrij-Halfmouw, www.flamingomedia.nl, wordt omgetoverd in een cover.

Flaptekst Dans door het verleden

‘Dans door het verleden’ is een verhaal over diep verlangen, eeuwige liefde, misbruik en macht. Bovenmenselijke krachten helpen Mila dansend door haar leven heen. Zwierend over het plein kan ze haar diepste geheimen naar de achtergrond verdringen. Als eindelijk het tij keert, gaat haar geluk in vlammen op. Is hier de rode draad van Flora gesponnen?

Dit boek is het eerste deel van de Rode Draad Trilogie: het verhaal van Flora over haar mislukte relaties, haar verdiepend contact met de onzichtbare wereld om ons heen en haar zoektocht naar zichzelf.

 

“Een verhaal over onmacht, liefde en bovendien is ‘Dans door het verleden’ loeispannend verteld. De roman blinkt uit in een vlotte vertelstijl, het hoofdpersonage en haar gedachtewereld en de rake historische setting. Het werkt toe naar een gruwelijke climax, vol met wrange pijnlijkheid, waarna je met een zucht wilt wachten op het volgende deel.”
Jules Hoenderop, auteur van Joy.

 

RINA STAM:  ik ben na mijn succesvolle debuut ‘Welke dag is het vandaag?’ weer naar binnen gekeerd  om te schrijven op mijn rustgevende plekje in de natuur van Frankrijk. Vanuit het diepst van mijn ziel kondigde ‘Dans naar het verleden’ zich aan, deel één van de Rode Draad Trilogie: deels autobiografisch, deels ingefluisterd door mijn gidsen en aangevuld met mijn schrijversfantasie.

Mijn debuut: 'Welke dag is het vandaag?':
Het lukt Francis steeds minder om haar vergeetachtigheid te verbergen. Het gaat verder dan af en toe een naam vergeten. Als ze in haar geboorteplaats, waar ze haar hele leven woont, de weg kwijtraakt, weet ze hoe laat het is. Dementie kondigt zich aan. Deze strijd zal ze niet winnen. Dat heeft ze bij haar moeder en oma wel gezien ... verder lezen

Om het verhaal van mijn moeder en mij te vertellen en in gesprek te gaan met mantelzorgers, familie en bekenden van mensen met dementie en met de mensen met de diagnose dementie geef ik (boek)lezingen. Ik vertel ons verhaal afgewisseld met stukjes voorlezen uit 'Welke dag is het vandaag?' en met de gasten deel ik ervaringen. Verschillende lezingen staan al op de agenda.

Wil je informatie over een lezing of een afspraak maken voor in het Alzheimercafé, de Bibliotheek, bij de vereniging of ... stuur een bericht via de contactpagina.

Wil je jouw levensverhaal laten schrijven of dit cadeau doen aan bijvoorbeeld je ouder(s). Dan ben je hier aan het juiste adres. Door een aantal interviews af te nemen, maak ik een persoonlijk boek. Een prachtige herinnering voor later ... verder lezen


Na een overlijden is het fijn herinneringen op te halen door verhalen over de overleden dierbare te vertellen. Hoe mooi is het om deze verhalen in boekvorm te bewaren. Door een aantal interviews met familie en vrienden maak ik een tastbare herinnering ... verder lezen

.

Mijn naam is Rina Stam. Ik groeide op in een klein dorpje in Noord-West Overijssel, waar ik ook mijn drie kinderen grootbracht. In mijn werkzame jaren bij de overheid was ik lid van de redactie van het personeelsblad en van de redactie van het afdelingskrantje. Als bijbaan schreef ik voor een krant en een nieuwssite ... verder lezen

Wat er in mijn hoofd zit, vindt altijd een weg naar buiten via mijn handen op het toetsenbord.

Mijn verhalen zijn te volgen via de pagina Blogs en op mijn Facebookpagina ... verder lezen

Parijs

De verjaardag-dag van mijn moeder wilde ik niet ongemerkt voorbij laten gaan. Ik besloot er een dagje naar Parijs van te maken. Ik wilde in november al gaan, maar het is er nooit van gekomen. Het Louvre bezoeken staat op mijn verlanglijstje van ‘nog te bezoeken’. Dit is een hele lange lijst en dit was makkelijk te realiseren. De dark-retreat in Guatemala en de rondreis in Buthan ga ik de komende jaren afstrepen, maar daar is wat meer organisatie voor nodig.

Lees meer »

Intuïtie

Luisteren naar mijn intuïtie doe ik al jaren. Het levert mij altijd juiste beslissingen en mooie momenten op. Nog nooit was ik naar Pinkpop geweest. Na enthousiaste ervaringsverhalen van een zeer goede vriend, bekeek ik de line-up voor juni 2023 en werd enthousiast, maar besloot in eerste instantie niet te gaan. Een heel weekend omringd met heel veel mensen. Dat sprak mij niet aan. Ik ben de laatste anderhalf erg op mijzelf en veel alleen. Dit trek ik niet, al die mensen, dacht ik.

Lees meer »

Thuiskomen

Als ik mijn auto op de oprit parkeer, is de zon al onder. Hier is het echt donker, want nergens een lantaarnpaal te bekennen. Het is bewolkt, geen maan die mij wat licht geeft bij het uitpakken van de auto. De lamp aan huis heeft een bewegingsmelder en ik haal de auto leeg bij de lichtstralen die door de struik piepen, eigenlijk geen goede plek voor die lamp. Binnen is het frisjes en ik zet de thermostaat op 19 graden. Voorheen zou dit 20 of 21 graden zijn geweest. In deze tijden is 19 hoog genoeg. 

Lees meer »

Zigeunermeisje

Een beetje geïrriteerd verwijder ik mijn agenda herinnering. Zucht. Weer Apple bellen dat mijn agenda niet werkt. Eerst verschenen de herinneringen/afspraken niet en nu op de verkeerde dag … of? ... Oh jeetje ... Het is echt zondag. Geen zaterdag. Ik dacht toch echt dat het gisteren vrijdag was. Eeh … Welke dag is het vandaag? … begint dat nu al. Neeeee, nu nog niet! 

Lees meer »

Innerlijke rust

Het lokt, het roept, het lonkt … ik kan er niet omheen. Al een paar dagen borrelt het in mij en wil ik eraan toegeven. Het kwam er niet van. Nu moet ik er toch echt aan geloven. Ik doe mijn wandelschoenen aan en ga de natuur in. Dat is bij de achterdeur de hoek om mijn erf af en het wandelpad op. 

Lees meer »

Reactie plaatsen

Reacties

Lida Willemsen
7 maanden geleden

Wat heb ik genoten van het boek .
Ik heb het gelezen met een lach en met een traan.
Zoveel herkenbare dingen mijn moeder van 97 met alzheimer heeft tot 5 jaar geleden bij ons ingewoond.
Met veel verdriet heb ik haar naar kleinschalig wonen moeten verhuizen omdat ik de zorg niet meer aankon.
Ik bezoek haar elke dag al weet ze niet meer wie ik ben maar ik denk dat ze de liefde ,geborgenheid wel voelt .
Ik geniet van de kleine dingen met haar.
Mijn kleindochter van 12 heeft het boek ook gelezen en vond er ook veel herkenning in zo bijzonder

Mylène Malagride Mascini
7 maanden geleden

Voor de boeken toer mocht ik lezen; Welke dag is het vandaag? van auteur Rina Stam

Het is het eerste boek over dementie wat ik heb gelezen, ik moet zeggen dat het me behoorlijk intrigeerde.
Het begint met een mooi gedicht, daar was ik al licht van onder de indruk.
Het verhaal gaat over Francis, die dementie heeft, en over haar dochter, kleinkinderen en andere familieleden die moeten aanschouwen hoe ze veranderd.
Je wordt als lezer meegezogen in de gedachtengang van Francis en vanwege de fijne schrijfstijl kon ik me goed inleven. Later in het verhaal neemt Stella, Francis dochter het verhaal over en lees je de andere kant en kijk op het ziekteverloop van Francis.

Het is een prachtig boek, het verhaal is goed geschreven, ik kon me goed inleven in beide vrouwen. Ik heb het met een lach en een traan gelezen.

Angelique Polman-Degen
8 maanden geleden

En toen had ik het boek al uit voordat mijn vakantie is begonnen. Wat ik erg mooi vind is dat je het beschrijft vanuit het oogpunt van je moeder en van jou. Wat me erg bij is gebleven dat, in de aanloop naar haar volledige dementie, ze het verlies van haar dierbare telkens weer opnieuw moest meemaken omdat ze het vergeten was dat ze waren heengegaan. Ook in jou stukje dat je uiteindelijk bent gaan inzien dat je soms ongeduldig op haar reageerde wat heel begrijpelijk is. Fijn dat je haar dit nog hebt kunnen zeggen. Voor jou en je kinderen een natuurlijk leerproces geweest. Je beschrijft het verloop ontzettend mooi en ontroerend.

Cor Heutink
8 maanden geleden

Prachtig boek, met veel herkenningspunten.
Aanrader voor iedereen die met dementie te maken heeft, maar ook gewoon lekker lees oer!

Kim Wiltinge
8 maanden geleden

“Wat heb je een prachtig boek geschreven. Ik hou helemaal niet van lezen, maar heb het boek in 1 week uitgelezen. Dit is bij mij nog nooit voorgekomen. Zo veel herkenbaar, met een lach en een traan. Bedankt!”

Géa
8 maanden geleden

Mooi boek, fijn om te lezen boek
met veel erkenningspunten !

Katrien de Ruyte
8 maanden geleden

Een prachtig geschreven boek; komt hard binnen maar is nu eenmaal de realiteit. Veel gelijkenissen en leerzame tips in teruggevonden. Nog veel succes Rina 🥰!

domenico
8 maanden geleden

Dag Rina,
In de rust van de vakantie je boek in ‘één’ keer uitgelezen. Complimenten.
Je zal het vaker gehoord hebben, de herkenbaarheid. Bijzonder hoe je me ook in het hoofd van mijn moeder laat kijken.
Hartelijke groet,
Domenico